3 ပေတရု/က “အာနနိ… သင်/သည် အဘယ်ကြောင့် စာတန်/အား သင်/၏/စိတ်နှလုံး/ထဲ/၌ အုပ်စိုးခွင့်/ပေးသနည်း။ သင်/သည် မြေ/ရောင်းရသော/ငွေ/တချို့/ကို ယူထား/၍ သန့်ရှင်းသော/ဝိညာဉ်တော်/ကို လှည့်စားပြီ။ 4 ထို/မြေ/ကို မရောင်းဘဲ/ရှိစဉ် သင်/ပိုင်သည်/မဟုတ်လော။ မရောင်းဘဲ/ထား/လျှင်လည်း သင်/၏/ဥစ္စာ/ပင်/ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ထို/မြေ/ကို ရောင်းချ/ပြီးလျှင်/လည်း ရရှိသော/ငွေ/ကို သင်/အလိုရှိသည့်/အတိုင်း ပြုနိုင်သည်/မဟုတ်လော။ သို့သော်လည်း သင်/၏/စိတ်နှလုံး/ထဲ၌ ဤ/မကောင်းမှု/ကို အဘယ်ကြောင့် ကြံစည်ရသနည်း။ သင်/သည် ငါတို့/ကို လှည့်စားသည်/မဟုတ်။ ဘုရားသခင်/ကို လှည့်စားပြီ” ဟု ဆိုလေ၏။

5 ထို/စကား/ကို ကြား/သောအခါ အာနနိ/သည် လဲကျ/၍ သေဆုံးလေ၏။ ဤ/အဖြစ်ပျက်/ကို ကြားသော/သူ/ရှိသမျှတို့/သည် အလွန်/ထိတ်လန့်ကြ၏။ 6 လူငယ်/တချို့/သည် လာ/၍ သူ/၏/အလောင်း/ကို အဝတ်/နှင့် ရစ်ပတ်/ပြီးလျှင် သယ်ဆောင်သွား/၍ သင်္ဂြိုဟ်ကြ၏။

7 ထို့နောက် သုံးနာရီ/ခန့်/ကြာသော် သူ/၏/ဇနီး/သည် ဖြစ်ခဲ့ပြီးသော/အဖြစ်အပျက်/ကို မသိဘဲ/ဝင်လာ၏။ 8 ပေတရု/က “သင်တို့/သည် ထို/မြေ/ကို ဤ/မျှလောက်/ဖြင့် ရောင်းသလော” ဟု မေး၏။

ထို/အမျိုးသမီး/ကလည်း “ဟုတ်ပါ၏။ ဤ/မျှလောက်/ဖြင့်သာ ရောင်းပါပြီ” ဟု ပြန်ပြော၏။

9 ထိုအခါ ပေတရု/က သူ့/အား “သင်တို့/နှစ်ဦးစလုံး/သည် အဘယ်ကြောင့် ထာဝရဘုရား/၏/ဝိညာဉ်တော်/ကို လှည့်စား/ရန် သဘောတူ/၍ ပူးပေါင်း/ကြံစည်ကြသနည်း။ ကြည့်လော့။ သင်/၏/ခင်ပွန်း/ကို သင်္ဂြိုဟ်သော/သူတို့/သည် တံခါး/နား/တွင် ရောက်နေကြပြီ/ဖြစ်၍ သူတို့/သည် သင့်/ကိုလည်း သယ်ဆောင်ကြ/လိမ့်မည်” ဟု ဆို၏။

10 ချက်ချင်း/ပင် သူ/သည် ပေတရု/၏/ခြေရင်း/တွင် လဲကျ/၍ သေဆုံးလေ၏။ လူငယ်တို့ ဝင်လာကြ/သောအခါ ထို/အမျိုးသမီး/သေဆုံးနေသည်/ကို တွေ့ကြ/သဖြင့် သူ့/ကို သယ်ဆောင်သွား/၍ သူ/၏/ခင်ပွန်း/နံဘေး/တွင် သင်္ဂြိုဟ်ကြ၏။ 11 အသင်းတော်/တစ်ခုလုံး/နှင့် ထို/အဖြစ်အပျက်/အကြောင်း/ကို ကြားသော/သူ/ရှိသမျှတို့/သည် ထိတ်လန့်ကြ၏။

12 တမန်တော်တို့/သည် လူများ/ရှေ့/တွင် နိမိတ်/လက္ခဏာများ/နှင့် အံ့ဖွယ်/ဖြစ်ရပ်များ/ကို ပြုကြ၏။ ထို့နောက် ယုံကြည်သူ/အပေါင်းတို့/သည် ရှောလမုန်/ဆင်ဝင်/၌ စုဝေးကြ၏။ 13 ကျန်/လူများ/သည် သူတို့/နှင့် မပေါင်းသင်းဝံ့ကြ။ သို့သော် လူတို့/သည် သူတို့/ကို ရိုသေကြ၏။ 14 ဘုရားသခင်/ကို/ယုံကြည်သော အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးတို့/၏/အရေအတွက်/သည် အလွန်/များပြားလာကြ၏။ 15 လူတို့/သည် အနာရောဂါ/ရှိသော/သူများ/ကို လမ်း/နံဘေးသို့ သယ်ဆောင်လာ/၍ ခုတင်/နှင့် ဖျာ/ပေါ်တွင် ထားကြ၏။ ဤသည်/မှာ ပေတရု/ဖြတ်သွား/သောအခါ တချို့/လူနာများ/အပေါ်/သို့ သူ/၏/အရိပ်/ကျရောက်/စေရန် ဖြစ်၏။ 16 ဂျေရုဆလင်မြို့/ပတ်ဝန်းကျင်/ရှိ မြို့ရွာများ/မှ လူများ/သည်လည်း စုဝေးကြ၏။ လူနာများ/နှင့် နတ်ဆိုး/၏/ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်း/ခံရသည့်/သူများ/ကိုလည်း သယ်ဆောင်လာကြ/သဖြင့် ထို/လူနာ/ရှိသမျှတို့/သည် ကျန်းမာသွားကြ၏။

17 ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း/နှင့် သူ/၏/အပေါင်းအဖော်/ဖြစ်သော ဇဒ္ဒုကဲများ/၏/ဂိုဏ်းဝင်တို့/သည် မနာလိုစိတ်/ရှိကြ၏။ 18 သူတို့/သည် တမန်တော်တို့/ကို ဖမ်းဆီး/၍ ထောင်/ထဲတွင် ထည့်ထားကြ၏။ 19 သို့သော်လည်း ည/အချိန်/တွင် ထာဝရဘုရား/၏/ကောင်းကင်တမန်/တစ်ပါး/သည် ထောင်တံခါး/ကို ဖွင့်/၍ တမန်တော်တို့/ကို ခေါ်ထုတ်သွား/ကာ 20 “ဗိမာန်တော်/သို့ သွား/၍ အသက်ရှင်ခြင်း/တရားစကား/အားလုံး/ကို လူတို့/အား ပြောပြကြလော့” ဟု ဆိုလေ၏။

21 မိုးလင်း/သောအခါ ကောင်းကင်တမန်/မှာထားသည့်/အတိုင်း သူတို့/သည် ဗိမာန်တော်/သို့ ဝင်/၍ ဆုံးမသွန်သင်ကြ၏။

ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း/နှင့် သူ/၏/အဖွဲ့ဝင်များ/သည် အစည်းအဝေး/ပြုလုပ်/ရန် တရားလွှတ်တော်/အဖွဲ့ဝင်များ/နှင့် အစ္စရေးလူမျိုး/အကြီးအကဲတို့/ကို စုရုံးစေ၏။ ထို့နောက် တမန်တော်တို့/ကို ခေါ်ထုတ်လာ/ရန် အစောင့်တပ်သားတို့/ကို ထောင်/ထဲသို့ စေလွှတ်ကြ၏။ 22 သို့ရာတွင် ဗိမာန်တော်/အစောင့်တပ်သားတို့/သည် ထောင်/သို့ ရောက်/သောအခါ တမန်တော်တို့/ကို မတွေ့/သဖြင့် ပြန်လာ/၍ 23 “ထောင်/ကို လုံခြုံ/စွာ သော့ခတ်/လျက် တံခါး/ရှေ့တွင်/လည်း အစောင့်များ/ရပ်/နေကြသည်/ကို ကျွန်ုပ်တို့/တွေ့ခဲ့ပါ၏။ သို့သော် ထောင်တံခါး/ကို ဖွင့်ကြည့်/သောအခါ အထဲ/တွင် မည်သူ့/ကို/မျှ မတွေ့ပါ” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။

24 ထို/စကား/ကို/ကြား/သောအခါ ဗိမာန်တော်/တပ်မှူး/နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်/ခေါင်းဆောင်များ/သည် စိတ်ရှုပ်ထွေး/ကာ မည်သည့်/အမှု/ဆက်ဖြစ်လာမည်/ကို တွေးတော/လျက်/နေကြ၏။ 25 ထို့နောက် လူ/တစ်ဦး/သည် ရောက်လာ/ပြီး/လျှင် “သင်တို့ ထောင်/အတွင်း၌ ထည့်ထားသော/သူတို့/သည် ဗိမာန်တော်/၌/ရပ်/လျက် လူတို့/အား ဟောပြော/သွန်သင်နေကြ၏” ဟု သတင်းပို့လေ၏။

26 ထို့နောက် ဗိမာန်တော်/တပ်မှူး/သည်/အစောင့်တပ်သားများ/နှင့်အတူ သွားကြပြီး/လျှင် တမန်တော်တို့/ကို ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ သို့သော်လည်း လူတို့/သည် မိမိတို့/အား ကျောက်ခဲ/နှင့် ပေါက်သတ်မည်/ကို/ကြောက်/သောကြောင့် တမန်တော်တို့/ကို အကြမ်းမဖက်ကြ။ 27 ထိုသို့ ခေါ်ဆောင်လာ/ပြီးလျှင် တရားလွှတ်တော်/တွင် ရပ်စေကြ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း/ကလည်း 28 “ထို/ယေရှု/၏/အမည်/နာမ/ဖြင့် မသွန်သင်/ရန် တင်းကျပ်သော/အမိန့်များ/ကို ငါတို့/ထုတ်ပြန်/သော်လည်း သင်တို့/သည် ဂျေရုဆလင်မြို့ တစ်မြို့လုံး/တွင် သွန်သင်ကြပြီ။ ထို/သူ/၏/သေခြင်း အတွက် ငါတို့/၌ တာဝန်ရှိသည်/ဟု သင်တို့/သည် အပြစ်တင်လိုကြ၏” ဟူ၍ ပြောဆိုလေ၏။

29 သို့ရာတွင် ပေတရု/နှင့် တမန်တော်တို့/က “ကျွန်ုပ်တို့/သည် လူတို့/၏/အမိန့်အာဏာ/ထက် ဘုရားသခင်/၏/စကားတော်/ကို နားထောင်ရပါမည်။ 30 သင်တို့/သစ်တိုင်^a/ပေါ်မှာ ချိတ်ဆွဲ/၍ သေဒဏ်ပေးသည့်/ယေရှု/ကို ကျွန်ုပ်တို့/ဘိုးဘေးတို့/၏/ဘုရားသခင်/သည် သေခြင်း/မှ ရှင်ပြန်/ထမြောက်/စေတော်မူပြီ။ 31 အစ္စရေးလူမျိုးများ/အား နောင်တရ/၍ အပြစ်တရား/မှ/လွှတ်/စေရန် ဘုရားသခင်/သည် ထို/အရှင်/အား ခေါင်းဆောင်/နှင့် ကယ်တင်ရှင်/အဖြစ် မိမိ/၏/လက်ယာတော်ဘက်/၌ ချီးမြောက်တော်မူပြီ။ 32 ကျွန်ုပ်တို့/သည် ထို/အကြောင်းအရာများ/၏/အသိ/သက်သေများ/ဖြစ်ကြ၏။ ထို/အရှင်/ကို နာခံသော/သူတို့/အား ဘုရားသခင်/ပေးတော်မူသော သန့်ရှင်းသော/ဝိညာဉ်တော်/သည်လည်း သက်သေ/ဖြစ်တော်မူ၏” ဟူ၍ ပြန်ဖြေကြ၏။

33 သူတို့/သည် ဤ/စကား/ကို ကြား/သောအခါ ဒေါသ/ထွက်/၍ တမန်တော်များ/ကို သတ်/ရန်/ဆုံးဖြတ်ကြ၏။ 34 သို့သော်လည်း လူ/အားလုံးတို့/ရိုသေလေးစားရသော ကျမ်းတတ်/ပညာရှင် ဂါမလျေလ/အမည်ရှိသော ဖာရိရှဲ/တစ်ဦး/သည် တရားလွှတ်တော်/တွင် ထ/၍ တမန်တော်တို့/ကို အပြင်/သို့/ခဏ/ထွက်/စေရန် အမိန့်ပေးလေ၏။ 35 ထို့နောက် သူ/က “အို အစ္စရေး/အမျိုးသားတို့… ဤ/သူတို့/အား မည်သို့ ပြုရမည်/ကို သတိပြု/ဆင်ခြင်ကြလော့။ 36 ယခင်/ကလည်း သုဒ/အမည်ရှိသော/သူ/သည် မိမိကိုယ်မိမိ/ကြီးမြတ်သူ/တစ်ဦး/ဖြစ်သည်/ဟု ပြောဆို/သဖြင့် လူ/လေးရာ/ခန့်/သည် သူ/၏/နောက်သို့/လိုက်ကြ၏။ သို့သော်လည်း ထို/သူ/သည် အသတ်ခံရ/ပြီးနောက် သူ/၏/နောက်လိုက်များ/သည် လူစုကွဲ/၍ ပျောက်ကွယ်သွားကြ၏။ 37 ထို့နောက် သန်းခေါင်စာရင်းကောက်ချိန်/၌ ဂါလိလဲပြည်သား ယုဒ/အမည်/ရှိသူ/တစ်ဦး/သည်လည်း လူများ/ကို စည်းရုံးခဲ့၏။ သူ/သည် အသတ်ခံရ/သောအခါ သူ/၏/နောက်လိုက်/အားလုံး/သည်လည်း ကွဲလွင့်သွားကြ၏။

38 ထို့ကြောင့် ယခု/လက်ရှိ/အမှု/၌ သင်တို့/အား/ကျွန်ုပ်/ပြောလိုသည်/မှာ ဤ/သူတို့/နှင့် မပတ်သက်ကြနှင့်။ သွားကြပါစေ။ ဤ/အကြံအစည်/သည် လူ/၏/အကြံအစည်/ဖြစ်လျှင် ကျရှုံးပျက်စီးပါ/လိမ့်မည်။ 39 သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်/၏/အကြံအစည်တော်/ဖြစ်/ပါက သင်တို့/သည် ထို/သူတို့/ကို တားဆီး/၍/မရနိုင်ပါ။ ဤ/အမှု/၌ သင်တို့/ကိုယ်တိုင်/ပင်လျှင် ဘုရားသခင်/ကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်သော/သူများ/ဖြစ်ပါ/လိမ့်မည်” ဟု ပြောလေ၏။

40 သူတို့/သည် ဂါမလျေလ/၏/အဆို/ကို လက်ခံကြ/သဖြင့် တမန်တော်တို့/ကို/ခေါ်/၍ ကြိမ်ဒဏ်ပေး/ပြီးနောက် ယေရှု/၏/အမည်/နာမ/ကို အမှီပြု/လျက် မဟောပြော/ရန် အမိန့်ပေး/ကာ လွှတ်လိုက်ကြ၏။

41 တမန်တော်တို့/သည် ယေရှု/၏/အမည်/နာမ/ကြောင့် အရှက်ခွဲခြင်း/ကို/ခံထိုက်သူများ/အဖြစ် ဘုရားသခင်/မှတ်ယူတော်မူ/သောကြောင့် ဝမ်းမြောက်/လျက် တရားလွှတ်တော်/မှ ထွက်သွားကြ၏။ 42 ထို့နောက် ယေရှု/သည် ခရစ်တော်^b/ဖြစ်သည်/ဟူသော သတင်းကောင်း/ကို ဗိမာန်တော်/၌/လည်းကောင်း၊ အိမ်များ/၌/လည်းကောင်း နေ့စဉ်/မရပ်မနား ဟောပြော/သွန်သင်ကြ၏။